Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2014

Σωτήρης Κοματσιούλης & Lovers 1968


Cine Διονυσια 1970


Οι Lovers δημιουργήθηκαν το 1968 και η ψυχή του συγκροτήματος, η φωνή αλλά καμιά φορά οι κιθάρες ήταν ο Σωτήρης Κοματσιούλης. Αυτός ήταν που τους συγκέντρωνε, που τους ξεσήκωνε αλλά και αυτός που τις περισσότερες φορές τους στήριζε ηθικά αλλά και οικονομικά. Τα προβλήματα πολλά. Χρόνος, χρήματα, μηχανήματα, χώρος για πρόβες και live σκηνές ήταν μόνο κάποια από αυτά. Όμως η αγάπη καμιά φορά μπορεί να ξεπεράσει την οποιαδήποτε αντιξοότητα. Ακόμη και όταν ο Σαράντης Σαράντος δημοσιογράφος της εποχής, σε άρθρο του, σε Αθηναϊκό έντυπο, χαρακτήριζε το Σωτήρη 'monkey', για τις χορευτικές του φιγούρες επί σκηνής, αυτοί δε 'μασήσανε', αν και το group ήταν ακόμη στα σπάργανα. Απεχθάνονταν το 12μετρο και έψαχναν κάτι 'δυσκολότερο' να συνθέσουν. Στην μπάντα ακόμη συμμετείχαν οι: Βαγγέλης Μηνάς (πλήκτρα και τρομπέτα), Χρήστος Αυγερινός (μπάσο σαξόφωνο), που είχε το ψευδώνυμο 'Βοσκόπουλος', Τάκης Μαριέτος (τενόρο σαξόφωνο), Σάκης Βασιλείου (κιθάρες), Λάκης Κορδελάς (μπάσο κιθάρα), που αργότερα αντικαθίσταται από τον Πέτρο Μέλιο στο μπάσο, Γιώργος Μηνάς (τύμπανα) και Φόρης Σαμπάνης (τρομπέτα). Τους αρέσει να παίζουν Soul, γιατί όπως οι ίδιοι λένε στη μπάντα υπήρχαν πνευστά. Πώς να είναι δυνατόν να αφήσουμε εκτός τα πνευστά, αναρωτιόντουσαν! Όλοι τους τινέητζερς, μεταξύ 14-17 ετών, που με περίσσιο τσαγανό διασκευάζουν Rocky Roberts, Otis Redding, James Brown αλλά και Animals, Rolling Stones και Jimi Hendrix. Οι νέοι της πόλης τους αγάπησαν κι αυτοί δε χάνανε ευκαιρία να τους το ανταποδίδουνε με την μουσική τους.

Κάνουν 'σπίτι' τoυς το nightclub "Αλκαζάρ" του Νίκου Μπάμπαρη, οργανώνουν απογευματινά ρεσιτάλ, όπου συχνά τous προλογίζει ο Γιάννης Πετρίδης, μετέπειτα παραγωγός τns Philips, μιας και είχε περάσει από τη Λάρισα υπηρετώντας εκεί την στρατιωτική του θητεία.Tους γούσταρε και όταν εμφανίζονται έρχεται αποκλειστικά γι αυτούς. Ακολουθεί η πρόσκληση του "Rio" club, του μεγαλύτερου χώρου που διέθετε η πόλη την εποχή εκείνη. Εκεί εμφανίζονται 2-3 φορές την εβδομάδα με highlight την στιγμή που η Βίκυ Μοσχολιού χορεύει τα τραγούδια τous. Οι κριτικές θριαμβευτικές, οι εφημερίδες γράφουν διθυράμβους - με τον Κο Απέργη της Ελευθερίας- να τous υμνεί σε κάθε του ευκαιρία.Θυμούνται όταν παρακινούσαν τοπικούς μουσικούς να δημιουργήσουν  σχήματα για να παίξουν μαζί, αλλά κι όταν μοιράστηκαν την σκηνή με τους Persons και την Έλενα, ήδη καταξιωμένους καλλιτέχνες στην εγχώρια σκηνή αλλά και με ηχογράφηση στο ενεργητικό τους. Αποκορύφωμα το live που οργανώνεται από το "Rio" στον Πλαταμώνα όπου κόσμος συνωστίζεται για να τους δει, επί σκηνής! Χαρακτηριστικά ο Σωτήρης εξομολογείται: Όπου κι αν κοίταζες έβλεπες νέους! Ανεβήκαμε στη σκηνή και όσο μπορούσες να δεις, έβλεπες κόσμο!
Απ το live στο Πλαταμωνα

Τα σύνορα αυτής της μικρής επαρχιακής πόλης των τελών της δεκαετίας του εξήντα δεν μπορούν να τους κρατήσουν. Σ' αυτό βέβαια βοηθάει και η τύχη! Ο Σωτήρης κερδίζει 150.000 δρχ. στο λαχείο, εξαγοράζει την 'ελευθερία' του και η μπάντα ετοιμάζει τις βαλίτσες του για αλλού... Σε πρώτη φάση κατεβαίνει στην Αθήνα ο Σωτήρης.Ψωνίζει κουστούμι και με το demo ανά χείρας επισκέπτεται δισκογραφικές.Πάει στη Philips, από 'κει στον Μίμη Πλέσσα και στο τέλος στη ΜΙΝΑ records. Εκεί υπογράφει συμβόλαιο και εμφανίζεται στην σειρά τns ΕΙΡΤ «Ένα Φως Στην Ομίχλη», ως trio, με την Χριστίνα Σύλβα στα vocals πρωταγωνίστρια του σίριαλ και στη κιθάρα ο Στέλιος Καρακάσης επιφανής γιατρός σήμερα στη Λάρισα. Επιστρέφει στην πόλη όπου τον ανέδειξε με το συμβόλαιο στις αποσκευές του, πιστεύοντας ότι τα κατάφερε.

Κάπου εκεί πείθονται και οι περισσότεροι για την ηχογράφηση στην Αθήνα. Παίρνοντας το πρώτο τρένο, μπαίνουν στα studios, κάπου στην οδό Καραγιώργη Σερβίας, για να κάνουν κάτι. Καταφέρνουν να ηχογραφήσουν.Γι αυτή την ηχογράφηση, κάποια από τα μέλη, δεν έρχονται στην Αθήνα λόγω προσωπικών κολλημάτων κι έτσι στα πλήκτρα επιστρατεύεται ο Σούλης Κουερίνης, οργανίστας των "Sover Group" αλλά και στο μπάσο καποιος που δεν συμμετείχε στην αυθεντική σύνθεση των Lovers. Τυπώνουν ένα single στην ετικέτα της Mina Records - αποκλειστική αντιπρόσωπος της Decca εκείνη την εποχή- όπου ο ιδιοκτήτης της είχε κάποιες αντιρρήσεις σχετικά με τα back vocals, με την μπάντα να επιμένει ότι 'είναι καλό'. Όταν αυτό ξεπεράστηκε, τους ζητείται ένα ποσό για να κυκλοφορήσει. Μπορεί βέβαια να υπήρχαν τα χρήματα του λαχείου όμως η ηθική υπόσταση δεν επέτρεπε στα μέλη της μπάντας να πληρώσουν ώστε το επτάιντσο να βγει προς τα έξω. Τελικά δε κυκλοφόρησε ποτέ, αλλά πληροφορίες μας λένε ότι κάποια μέλη από την ηχογράφηση πήραν, σε μορφή κασέτας, κατι ως ενθύμιο κι όπως θυμάται ένας από αυτούς, το single είχε τυπωθεί σε multicolor βινύλιο και για την ιστορία να πούμε ότι τα κομμάτια που είχαν συμπεριληφθεί ήταν τα: "Έφυγε το Καλοκαίρι", "Δεν Ξέρεις το Μάθημα", "Η Δική μου η Αγάπη" και "Πόσο σ' Αγαπώ". 

Μαθητές όλοι τους επιστρέφουν στη Λάρισα και στην καθημερινότητα τους. Ο Σωτήρης Κοματσιούλης συνέχισε να ασχολείται με την μουσική ως τις μέρες μας, ηχογραφώντας μάλιστα ένα single στη Pan Vox στα 1972 με τον τίτλο "Επιδρομή Από Τον Άρη / Σαν Τον Άνεμο", αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.Ο Βαγγέλης Μηνάς πέρασε ως μαέστρος από τη Φιλαρμονική της Λάρισας στα 80's ασχολήθηκε με το εγχώριο ποπ παίζοντας με Βιτάλη, Σούκα κ.λπ. σήμερα ζει στο Ισραήλ, ο Χρήστος Αυγερινός μουσικός έως τα 80'ς σήμερα χαμένος. Πρόλαβε και έκανε μια λαϊκή επιτυχία στα 90's το «Για τα Μάτια του Κόσμου!» Ο Τάκης Μαριέτος, σήμερα συνταξιούχος μετά από 25ετή θητεία στην στρατιωτική μουσική σχολή της Λάρισας, ο Σάκης Βασιλείου είναι στις ΗΠΑ, ο Λάκης Κορδέλας διατηρούσε ζαχαροπλαστείο μέχρι πρόσφατα στην Κυψέλη, ο Γιώργος Μηνάς καθηγητής κλασικών κρουστών στο ωδείο Λαρίσης και επί μια 25ετία μαέστρος στη Φιλαρμονική Λάρισας και ο Φόρης Σαμπάνης, συνεχίζει αυτό που ήξερε να κάνει καλύτερα, να παίζει τρομπέτα, επαγγελματικά πια, στη φιλαρμονική της πόλης του. Belle |Vue τευχος XI.

By Electric Looser





2 σχόλια:

take3 είπε...

Γιά σας φίλοι ,έτσι για την ιστορία να αναφέρω ότι το "Αλκαζάρ" εκείνη την περίοδο είχε αναλάβει ο γνωστός Κονφερασιέ της εποχής, Τάκης Μπάμπαρης ο οποίος το λειτούργησε απο το 1965 εως το 1972 όπου και το έκλεισε οριστικά...

Electric Looser είπε...

Να σαι καλα Take3 ευχαριστω για το σχολιο σου και τν πληροφορια.